مگر دعاي تو فکري به حال ظهور کند.

علي چگونه دل خسته را صبور کند

بساط غسل و کفن را شبانه جور کند

چگونه يک دل تنها تمام داغ تو را

کتاب غربت نه ساله را مرور کند

کسي که اول را ه فراق تو مانده

چگونه از غم بازوي تو عبور کند

شکسته اي کمر پهلوان ميدان ها

چگونه خود به مصاف غمت جسور کند

دلم گرفته و چشم انتظار اشکي که

تمام دفتر شعر مرا نمور کند

چه مي شود شبي از کوچه هاي تنگ دعا

نسيمي از سحر سجده ات عبور کند

صداي ما که به جايي نمي رسد بانو!

مگر دعاي تو تعجيل در ظهور کند.